Vertalershuis Amsterdam

Weblogs

Leren vertalen met Lot van Bryan Washington

Door Andrea Kluitmann

‘Ik lees alleen maar non-fictie! Wat heb ik aan al die verzinsels?’ De man in de trein tegenover me wees op het boek dat ik op het tafeltje aan het raam had neergelegd, De Mitsukoshi Troostbaby van Auke Hulst. Daarin had ik net de sombere stelling gelezen dat het boekenvak bestond uit nijlpaarden die wanhopig proberen te negeren dat hun modderpoel aan het opdrogen is. Moest ik nu aan een wildvreemde gaan uitleggen dat romans mij juist vaak helderder iets over de realiteit vertellen, en me door hun vorm meer raken? Dat ik hou van de diepe concentratie die me bij het lezen meeneemt naar een andere wereld en verlost van de werkelijkheid, van mails en social media?

• Lees verder

04-04-2022

Menno ter Braak in Bulgarije

Door Andrea Kluitmann

Het gebeurt soms als je een nieuw woord hebt geleerd: opeens kom je het overal tegen. Zo’n woord (zelf herinner ik me ‘wentelteefje’ en ‘punniken’ nog heel goed) was er natuurlijk al voordat je het leerde kennen, alleen viel het je toen niet op.

• Lees verder

17-02-2022

Götz George ist Schimanski

Door Andrea Kluitmann

Het was een soort giga-pitch vorig jaar, met fragmentvertalingen, relevante informatie over de betreffende boeken én pogingen om een buitenlandse uitgever te vinden. Het Nederlands Letterenfonds had Covid-budget beschikbaar voor vertalers uit het Nederlands. Doel was om literair vertalers te ondersteunen en uitgevers op Nederlandse titels te attenderen.

• Lees verder

23-12-2021

Na de verbouwing

Door Andrea Kluitmann

De eerste twee weken van september zat ik samen met collega en vriendin Birgit Erdmann in het Vertalershuis Antwerpen. Het was nog zomer en de stad gonsde van het post-lockdown-plezier. Op alle terrasjes zaten groepjes met flessen cava, langs de Schelde werd er geflaneerd als waren we in de Méditerranée, en in het mooie appartement ontdekten we in de goed gevulde boekenkast Louis Paul Boon en lazen elkaar voor uit De bende van Jan de Lichte. We fietsten door Zuremborg, waar het Vertalershuis zetelt, een wijk vol prachtige Jugendstilgebouwen. We aten op het dakterras of op de bruisende Dageraadplaats, we gingen naar musea.

• Lees verder

18-11-2021

Uit het warme bad

Door Andrea Kluitmann

Toen ik veertien was, stukjes voor de schoolkrant schreef en mijn opstellen altijd in de smaak vielen, wilde ik journaliste worden. Nog steeds vind ik het een fascinerend beroep. Waarschijnlijk zei ik daarom meteen ja toen ik werd gevraagd om voor het Duitse weekblad Die Zeit te tolken bij een interview met Marieke Lucas Rijneveld. Deze week, precies op tijd voor de Frankfurter Buchmesse, brengt het blad een uitgebreid portret van de auteur, met daarbij foto’s van niemand minder dan Rineke Dijkstra.

• Lees verder

20-10-2021

Read My World

Door Andrea Kluitmann

Als ik doelloos door Waterland fiets, hoor ik vaak de mooie altstem van mijn moeder die Am Brunnen vor dem Tore zingt. Soms doe ik mee en ga daarna door met het hele repertoire van Duitse volksliederen dat ik tot mijn beschikking heb. Die zijn vaak verrassend goed.

• Lees verder

12-08-2021

Snuffelen

Door Andrea Kluitmann

Toen ik jaren geleden als vertaler bij een groot bedrijf werkte, werden er op een gegeven moment ‘snuffelstages’ ingevoerd. Doel was om mensen de kans te geven om te kijken of ander werk binnen of buiten de organisatie bij hen zou passen. Tegelijkertijd diende het als middel tegen het algehele indutten, al werd dat anders geformuleerd. Op onze vertaalafdeling kregen we de meest uiteenlopende collega’s die een aantal weken met ons meeliepen.

• Lees verder

24-06-2021

Kleine wereld, grote wereld

Door Andrea Kluitmann

Ik bekijk websites van collega’s omdat ik er – na een aarzelperiode van maar liefst 15 jaar – zelf eentje laat maken. Wat me bij de sites van de Duitse vertalers opvalt, is dat de meesten bij ‘Over mij’ onder ‘bijscholingen’ allerlei belangrijke workshops vermelden. De onbetwiste nummer 1 is de welhaast legendarische workshop ‘Wie redigiere ich mich selbst?’die jarenlang plaatsvond onder leiding van vertaalster Russisch-Duits Rosemarie Tietze en redactrice Bärbel Flad.

• Lees verder

14-05-2021

Stem en rijkdom

Door Andrea Kluitmann

Tijdens een van de Vertalersgeluktournees zei vertaalster Eugenie Schoolderman een keer: ‘Vertalen is acteren op papier’. Ik vond dat erg mooi gevonden; inderdaad doe ik bij het vertalen hardop stemmen na en maak ik bewegingen. Mijn repertoire is breed: van blije eekhoorntjes (ik vertaal soms ook voor driejarigen), gewelddadige Hells Angels tot snibbige pubers en dode vaders; ik doe ze allemaal, en volgens mij is het vaak raak. Het papieren resultaat dan, want in termen van acteren valt er zeker wat op af te dingen, ik betwijfel of een buitenstaander aan de hand van mijn bromtonen zou kunnen bepalen of er een dier of mens tot hem spreekt.

• Lees verder

22-03-2021

Be excited, not afraid

Door Andrea Kluitmann

De dag dat de avondklok inging las ik op de Facebookgroep van mijn buurt dat buurmannen Rik en Levi mosterdsoep gingen maken voor wat gezelligheid in deze sombere tijden – de kinderen uit hun straat deelden er tekeningen bij uit. Ik bestelde onmiddellijk en liep later die middag naar het genoemde adres. Daar stonden de mensen in een keurige rij; ik noemde mijn naam, hoorde de namen van anderen, er ontstonden wat gesprekjes.

• Lees verder

10-02-2021

De literatuur is een groot bos

Door Andrea Kluitmann

Ik hou van dingen voor het eerst doen. Op plekken zijn waar ik niet eerder was, een nieuwe podcast ontdekken, een selderijknol tweeënhalf uur in de oven laten. Misschien vertaal ik daarom zo graag boeken met kinderen en jongeren in de hoofdrol; bij hen gebeuren er veel dingen voor het eerst en hun blik op de wereld is zowel beperkter als breder dan die van volwassenen. Wat je meemaakt in je jonge jaren zal je je bovendien veel beter herinneren dan ervaringen uit andere levensfases; dat verschijnsel wordt de reminiscentiehobbel genoemd.

• Lees verder

04-01-2021

Verbinding

Door Andrea Kluitmann

1991: ik kende niemand in de Duitse en Nederlandse boekenwereld en niemand kende mij. Het internet bestond amper. Ik wilde Nederlandse kinder- en jeugdboeken in het Duits vertalen, maar wist niet waar ik moest beginnen.

• Lees verder

07-12-2020

En niemand weet wat er staat...

Door Andrea Kluitmann

Mijn fysiotherapeute vraagt naar mijn beroep. ‘Vertaler? Welke talen? Alleen maar Nederlands-Duits?’ Ik leg het moedertaalprincipe uit. Ze staart me aan en de ijzeren greep rond mijn enkel verslapt.

• Lees verder

30-10-2020

Als das Kind Kind war…

Door Andrea Kluitmann

Het is erg verwarrend. Het Duitse als betekent toen, terwijl het Nederlandse als in het Duits wenn betekent. Als ik dit uitleg aan auteurs die zich met mij willen voorbereiden op interviews of lezingen, roep ik graag de hulp in van een engel. In Der Himmel über Berlin verwoordt Bruno Ganz het heel mooi.

• Lees verder

12-10-2020

Lipták Ház

Door Marije de Bie

Van 13 tot 15 mei kwamen vertegenwoordigers van Europese Vertalershuizen, die verenigd zijn in RECIT, het netwerk van Europese Vertalershuizen, bijeen in het Hongaarse Vertalershuis in Balatonfüred, om te bespreken wat er gaande is in de verschillende huizen en bij welke projecten we kunnen samenwerken.

• Lees verder

22-05-2019

Oude weblogs

• Vertalersfabriek 4-15 november 2019 (28-11-2019)
• The Chronicles & De Vertalersfabriek - 1 t/m 16 november 2018 (07-12-2018)
• Lago di Como, Vasco di Gama (12-07-2018)
• Verslag 19e Literaire Vertaaldagen (19-12-2017)
• The Chronicles - 2 t/m 17 november 2017 (24-11-2017)
• Vertaalworkshop Nederlands-Spaans (22-06-2017)
• Vertaalatelier Parijs (09-06-2017)
• Vertaalworkshop Nederlands-Engels (06-04-2017)
• Verslag 18e Literaire Vertaaldagen (22-12-2016)
• Vertalersfabriek The Chronicles (06-10-2015)